Γιατί δεν με έχει βολέψει (ακόμα) το ipad!

Οταν μου έφεραν, για πρώτη φορά το iphone, μια φίλη από Αμερική, ήμουν ενθουσιασμένος. Δεν ήταν 3G, έπαιρνε mail μόνο σε wifi spot και τότε δεν ήταν πολλά, δεν είχε ελληνικό πληκτρολόγιο και οι μισές εφαρμογές, όπως το youtube, δεν έπαιζαν, η φωτογραφική μηχανή ήταν άθλια και το χειρότερο: έπρεπε να αλλάξω provider, γιατί, τότε, μόνον οι sim της Cosmote μπορούσαν να σπάσουν! Κι όμως, ήμουν ξετρελαμένος, γιατί ήταν ένα κινητό από το μέλλον. Παρότι, πριν, είχα το Nokia N95, από τα καλύτερα της εποχής του, το iphone ήταν πράγματι το κινητό του 21ου αίωνα.

Και έρχομαι στο ipad.
Με το που το πιάνεις στα χέρια σου, καταλαβαίνεις αμέσως πως κρατάς το μέλλον. Το πρόβλημα είναι, τί το κάνεις... Πώς το εντάσεις στην καθημερινότητά σου... Πού το χρειάζεσαι ακριβώς;
Ναι, είναι e-reader, μηχανή πλοήγησης στο ίντερνετ και δικτύωσης στα social media, παιχνιδομηχανή και πολλά άλλα. Είναι ελαφρύ και βολικό, για να το κουβαλάς κάθε μέρα 

μαζί σου. Kάνει τα πάντα και με απλό τρόπο αλλά τα κάνει μισά. Εκτός αν αποφασίσεις, να ξαναστήσεις τον τρόπο της δουλειά σου, με βάση τα καπρίτσια του.
Προσπερνώ το γεγονός, ότι δεν έχει ακόμα ελληνικό πληκτρολόγιο, κάποια στιγμή θα γίνει και αυτό.

Μπαίνεις στο internet, διαβάζεις, ψάχνεις, και να: Πρώτο πρόβλημα, χρησιμοποιώ το Evernote για να μαρκάρω σελίδες και ενώ υπάρχει η εφαρμογή στο Applestore και την έχω για να διαβάζω τα αποθηκευμένα, δεν υπάρχει το addon στον browser για μαρκάρεις καινούργια... Μπορώ να δώ μόνο όσα έχω μαρκάρει από το notebook μου! Ναι, έχει άλλες εφαρμογές για να μαρκάρεις, όπως το Instantpaper, αλλά γιατί θα πρέπει να προσαρμόσω εγώ τις συνήθειές μου στο ipad;

Επίσης βασικό πρόβλημα του browser: Δεν ανοίγει πολλαπλές σελίδες σε tabs. Πρέπει να είσαι συνέχεια μπρος - πίσω στις οθονιές, για να διαβάζεις τις πίσω σελίδες των ειδήσεων, στα blogs για παράδειγμα. Και έχει το βίτσιο να σε γυρίζει πίσω στην αρχή της σελίδας (page up).

Pdfs, βιβλία και περιοδικά που θέλω να διαβάσω. Το ibooks δεν τα φορτώνει, όπως στο iphone. Λύσεις όπως pdf reader, σημαίνει wifi μεταφορά τους και ένα-ένα, άρα σπάσιμο νεύρων και ώρες χαμένες. Χάθηκε να μπορεί, να το βλέπει το notebook, σαν σκληρό και να μπορώ, με απλό drug and drop, να μεταφέρω τα αρχεία μου; Λύσεις τύπου Googledocs σημαίνει ότι πρέπει πρώτα να περάσω στο cloud τα αρχεία μου και μετά στο ipad. Πάλι εγώ πρέπει να αλλάξω;

Bίντεο. Παίζει μόνον mp4. Αρα, πρέπει να μετατρέψω όλη τη συλλογή μου από avi. Φτοοοοού!

Το iTunes, είναι μόνον κατάστημα. Μουσική παίζει, μόνον μέσω iPod App, άρα δεν μπορώ να χρησιμοποιήσω το AirTunes της Αpple, για να στριμάρω μουσική στο στερεοφωνικό μου, όπως κάνω με το notebook μου.

Επαφές. Ακόμα δεν μπορώ να διαγράψω μια επαφή. Γίνεται μόνον μέσω του κομπιούτερ. Tα νεύρα μου!

Πληκτρολόγηση. Συνδέεται μέσω blootooth σε εξωτερικό πληκτρολόγιο. (Είπαμε, ακόμα δεν γράφει ελληνικά). Γράφεις μια χαρά, όμως, αν θελήσεις να διορθώσεις κάτι, δεν υπάρχει, φυσικά, ποντίκι. Με το δακτυλάκι, κάνεις προς τα πίσω στο κείμενο ή κάνεις copy-paste, με τον γνωστό τρόπο. Δεν είναι κακό, αλλά είναι περίεργο και σε καθυστερεί το γεγονός, ότι πρέπει να αφήνεις το πληκτρολόγιο, για να ακουμπήσεις την οθόνη. Ακόμα πιο περίεργο, σου φαίνεται, όταν δουλεύεις, με τα υπόλοιπα προγράμματα, όπως Numbers (Εxcel) και Keynote (Powerpoint) που χρειάζονται περισσότερο «δακτυλάκι», παρά πληκτρολόγηση.
Νομίζω, πως το iPad είναι, μόνον για διορθώσεις και παρεμβάσεις on the go, παρά για πραγματική δουλειά. Με άλλα λόγια, μην διανοηθείτε να αντικαταστήσετε το notebook σας με το iPad αν δουλεύετε φουλ εφαρμογές Office.

Γιατί δεν πρέπει να ξεχνάμε πως τα περισσότερα κολλήματα στη ζωή, είναι και ζήτημα συνήθειας. Εχουμε μάθει να λειτουργούμε με έναν συγκεκριμένο τρόπο. Οταν αυτός αλλάζει ή περιορίζεται, είναι ενοχλητικό. Εχω συνηθίσει, χρόνια τώρα, να δουλεύω στο pc μου με συγκεκριμένο τρόπο, να αποθηκεύω όπως εμένα μου αρέσει. Ο Jobs θεωρεί, πως το cloud και οι mobile πλατφόρμες, είναι το μέλλον. Θα πρέπει να αλλάξω, εγώ όλο τον τρόπο δουλειά μου και αρχειοθέτησής μου;
Όταν είχε πρωτοπαρουσιαστεί το iPad, πολλοί - ανάμεσά τους και εγώ - απογοητευθήκαμε. Περιμέναμε ένα tablet σμίκρυνση των Macbook pro, με φουλ επαγγελματικές δυνατότητες και βρεθήκαμε μπροστά σε ένα tablet μεγέθυνση του iPhone. Eίναι τελείως, διαφορετικές οι απαιτήσεις που έχω από ένα tablet: Δεν θέλω να είναι consuming προϊόν, αλλά επαγγελματικό εργαλείο.

Αν, από την άλλη, φανταστείτε, ότι το iPad είναι η μετεξέλιξη της ατζέντας, που κουβαλούσαμε, με τις σημειώσεις μας, τα ραντεβού μας, το ημερολόγιο μας (και τώρα τα παιχνιδάκια μας, τα βιβλιαράκια μας, τις φωτογραφίες μας, τα βιντεάκια μας και το walkman μας μαζί και το internet βέβαια) τότε έχει νόημα. Αν θέλετε, επίσης να είστε δικτυωμένοι, όλη μέρα παντού και να παίρνετε mail, αλλά και να κάνετε chat στο msn, στο facebook, στο tweeter, στο linkedin- χωρίς τις απαγορεύσεις του ΙΤ manager στο γραφείο- τότε είναι ο καλύτερός σας φίλος!
Mπορεί να μετατραπεί και σε ντεμί κομπιούτερ αλλά θέλει ψάξιμο στις εφαρμογές και διάθεση δική σας για υποχωρήσεις.

Η τρίτη εναλλακτική λύση είναι να το κάνω jailbreak για να δούμε μια άλλη του πλευρά. Τα λέμε, ξανά λοιπόν, μετά το «σπάσιμο».

Υ.Γ. Πρέπει όμως να ομολογήσω πως είναι ιδανικό στο κρεβάτι, για να διαβάζεις ένα βιβλίο πριν κοιμηθείς ή να δεις μια ταινία και πρωί - πρωί να πάρεις τα mail σου και να ρίξεις μια ματιά, μέσω pulse,  στις πρωϊνές ειδήσεις χουζουρεύοντας.  Και κάθεται τόσο τέλεια, πάνω στην εσοχή του απορροφητήρα, για να βλέπω τις συνταγές της θείας μου σε txt την ώρα που μαγειρεύω...